Door: Asta Diepen Stöpler
John Spitsbaard: “Ik was een van de eerste met kant-en-klaarmaaltijden”.
Bertus Spitsbaard ging in 1957 bij Vossole aan de slag. Begin jaren ’60 nam hij de winkel over. John Spitsbaard volgde hem begin jaren ’90 op. Bertus bleef zo wel af en toe werken tijdens vakanties, zoals John nu ook doet voor zijn dochter Madeleine en schoonzoon Piet, die sinds in 2010 het roer in handen hebben. John Spitsbaard vertelt over viswinkel Vossole.
Als een visleverancier een heilbot van 80 kilo aanbood, kochten we die. Wij waren altijd op zoek naar bijzondere dingen.
Vlak voor de oorlog begon de heer Vossole zijn vishandel. Hij had geen kinderen en zocht naar een opvolger. Mijn vader – Bertus Spitsbaard – had hier wel oren naar en ging er op 23-jarige leeftijd werken.
De overname was begin jaren ’60. In die tijd waren kabeljauw, schol, spiering en haring populaire vissoorten. Af en toe zalm uit in Alaska. Mijn vader en ik werkten met vaste leveranciers uit Urk, Scheveningen en Katwijk (voor haring). We moesten hen goed kunnen vertrouwen, want zij leverden ’s nachts onze bestellingen af. Als we ’s ochtends de winkel openden, moesten de koelcellen wel vol liggen met de gevraagde vis.
De achterwand van de winkel stond vol conservenblikken: zalm, tonijn en sardines. In het magazijn stond een grote voorraad ingeblikte sardines een jaar te rijpen voordat ze op smaak waren. Zure bommen, rolmopsen, panharing in het zuur en diverse soorten ketjap: manis en assin (zout).
De toonbank was klein. Links hing een grote metalen weegschaal aan het plafond. Achter de ramen links van de ingang stonden bakken vis, goed in het zicht voor de voorbijgangers. In een bak met stromend water zat levende paling, dat mocht toen nog.
Mijn zus Jolanda en ik hielpen vanaf 14-jarige leeftijd mee. Eerst leren haring schoonmaken, even oefenen om de slag te pakken te krijgen.
Van jongs af aan wist ik dat ik mijn vader wilde opvolgen.
Klanten kwamen uit Zeist en wijde omgeving. Velen wilden speciale vissoorten. Ik was een van de eerste met kant-en-klaarmaaltijden en ook met sushi, 20 jaar geleden een onbekende delicatesse.
Bijzondere klanten waren er ook. Een groep jongens die midden in de nacht het café uit kwamen en langs onze winkel liepen. Hongerig geworden belden ze aan voor een broodje vis. Ik heb ze geholpen. Gelukkig was dit soort klanten een uitzondering.
Foto’s: archief familie Vossole
Dit artikel verscheen eerder in De Nieuwsbode 25 oktober 2017
